Tongariro Alpine Crossing op het Noordereiland
Door: Stijna & Linda
Blijf op de hoogte en volg Stijna & Linda
26 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Matamata
Hallo allemaal,
Afgelopen week weer genoeg beleefd om een blog te schrijven ☺
Na de pancake rocks zijn we door gegaan naar het Abel Tasman Nationaalpark. Dit is echt wel heel mooi. We hadden ook prachtig weer. Dit park grenst aan de zee en heeft verschillende schitterende rotsen in het water liggen die je van de waterkant kunt bekijken. 1 van die rotsen was de split appel. De naam zegt het, al een gespleten rots dat sprekend op een appel lijkt. Na goed zoeken en veel steile weggetjes en een korte maar stevige wandeling hadden we hem dan ook gevonden. Hierna hebben we gekampeerd op een free-campsite. Dit was een hele mooie. Hier zit nog wel eens verschil in… maar deze lag aan de zee en we konden dus zo het strand oplopen vanuit ons busje.
Omdat we op vrijdag de bood hadden gereserveerd om naar het Noordereiland te varen zijn we ook nog een dag in Picton geweest. Dit is ook een erg mooi plaatsje. 2 jaar terug hadden we hier heel veel regen en is mijn niet opgevallen dat het hier ook echt prachtig is, maar het is een soort fjorden gebied met veel steile bergen en leuke weggetjes op te rijden ☺
Op vrijdag dus de bood naar de overkant. Dit ging helemaal goed. Het camperbusje mocht ook mee. Zo’n bood is altijd leuk vooral die steile helling erop. Maar dat leverde geen problemen. Alleen boven aan stond er een mannetje die mij even vertelde dat ik het busje in een heel klein hoekje achteruit moest parkeren… nou dat was natuurlijk een makkie… even zweten dus… o o o volgens mij deed die man het er om want de auto’s erna en ervoor konden gewoon vooruit. Maar met onze rij ervaring ging dit meteen vlekkeloos.
In Welington zijn we eigenlijk meteen opzoek gegaan naar een camping. (We reden nog langs de plek waar we 2 jaar terug bestolen waren Iris. Het is er nog niets veranderd!)
We zijn uiteraard naar het Te Papa museum geweest. En hebben de camper deze keer in een zeer dure parkeer garage gezet. Het weer was hier erg stormachtig en we besluiten daarom ook die zelfde dag nog door te reizen. We komen uit bij een klein plaatsje Dannevirke waar we op een gezellige camping uitkomen, met een soort van kinderboerderij picknickplaats ervoor. We zijn die dag erna daar ook naar de HappyClap church geweest. Erg leuk! Even lekker gezongen!!! En vooral naar al die kinderen gekeken want die liepen vrij rond in de kerk ☺ gezellig hoor.
Hierna door gereisd naar Taupo.
In Taupo hebben we bij het infocentrum een buskaartje geregeld want we wilde heel graag de Tongariro alpine crossing doen. Dit is een wandeling van 8 a 9 uur tijdens deze wandeling kom je langs vulkanen en schitterende meren (zie foto’s).
De volgende dag dus vroeg op. eerst met de auto naar de parkeerplaats vandaaruit werden we met de bus naar het begin van de track gebracht. En we zouden met de wandeling weer uit komen bij ons eigen campertje.
De eerste 3,5 uur waren vooral klimmen (de klim in totaal was 800 meter hoog.. klinkt niet hoog… maar is wel hoog hoor!!!) Een zware klim maar moe en voldaan kwamen we toen uit op het uitzicht van de Red Crater.(1886 meter) Hierna weer een stuk omhoog en toen was het tijd om te genieten van de prachtige meren! (Emerald lakes ) Heel aparte kleuren! (zie foto) We kwamen hier ook 2 meiden uit Nederland tegen. Dit was erg gezellig. We hebben op het gemak een boterham gegeten en wat ervaringen uitgewisseld. Hierna moesten we door een dikke laag grind stijl naar beneden. Je moet je voorstellen dat dit vooral naar beneden glijden /storten is… er waren wel mensen die het gemakkelijk konden… met van die stokken.. 1 van hen zei dat het net als skieen was.. maar ja linda en ik hebben elkaar maar gewoon een hand gegeven en dit ging eigenlijk nog best goed. Hierna weer door gewandeld over een vlak stuk. We lazen dat dit ook het uiteinde van een vulkanische uitbarsting was, echt heel apart! Er was zelfs een stukje waar we door rook heen wandelde, hier voelde de grond ook erg warm aan. Ook uit de vulkaan en rondom ons heen zag je vaak rook. Echt heel bizar…
Na dit alles moesten we nog de berg afdalen. Nou dat was me wat zeg…. De knietjes hebben heel wat te voortduren gekregen. De parkeerplaats lag lager dan het begin punt, dus het dalen was nog langer dan de klim. We kwamen rond 5 pm aan op de parkeerplaats. Moe maar wel heel voldaan!
De dag erna zijn we naar een gratis hotpool geweest en hebben onze spiertjes even tot rust laten komen! Dat was ook wel nodig na zo’n tocht.
Het bizare aan deze wandeling is wel dat er vaak 2000 mensen jong en oud per dag de tocht maken . Nou, het is niet zo heel eenvoudig. Maar het is 1 van de 9 bekende wandelingen in Nieuw Zeeland. Ook is het lopen hierdoor vaak lastiger want je moet veel wachten op andere. Zo liepen wij zeker een uur achter een schoolkamp. Deze hadden op zich wel een goed tempo maar als je dan eindelijk na 6 uur een toilet tegen komt begrijp je dat je even in de rij moest haha. Al met al een super gave ervaring en hopelijk een goede training voor de Incatrail die we in Peru hopen te gaan bewandelen.
Tot snel weer!!
Liefs Stijna & Linda
Afgelopen week weer genoeg beleefd om een blog te schrijven ☺
Na de pancake rocks zijn we door gegaan naar het Abel Tasman Nationaalpark. Dit is echt wel heel mooi. We hadden ook prachtig weer. Dit park grenst aan de zee en heeft verschillende schitterende rotsen in het water liggen die je van de waterkant kunt bekijken. 1 van die rotsen was de split appel. De naam zegt het, al een gespleten rots dat sprekend op een appel lijkt. Na goed zoeken en veel steile weggetjes en een korte maar stevige wandeling hadden we hem dan ook gevonden. Hierna hebben we gekampeerd op een free-campsite. Dit was een hele mooie. Hier zit nog wel eens verschil in… maar deze lag aan de zee en we konden dus zo het strand oplopen vanuit ons busje.
Omdat we op vrijdag de bood hadden gereserveerd om naar het Noordereiland te varen zijn we ook nog een dag in Picton geweest. Dit is ook een erg mooi plaatsje. 2 jaar terug hadden we hier heel veel regen en is mijn niet opgevallen dat het hier ook echt prachtig is, maar het is een soort fjorden gebied met veel steile bergen en leuke weggetjes op te rijden ☺
Op vrijdag dus de bood naar de overkant. Dit ging helemaal goed. Het camperbusje mocht ook mee. Zo’n bood is altijd leuk vooral die steile helling erop. Maar dat leverde geen problemen. Alleen boven aan stond er een mannetje die mij even vertelde dat ik het busje in een heel klein hoekje achteruit moest parkeren… nou dat was natuurlijk een makkie… even zweten dus… o o o volgens mij deed die man het er om want de auto’s erna en ervoor konden gewoon vooruit. Maar met onze rij ervaring ging dit meteen vlekkeloos.
In Welington zijn we eigenlijk meteen opzoek gegaan naar een camping. (We reden nog langs de plek waar we 2 jaar terug bestolen waren Iris. Het is er nog niets veranderd!)
We zijn uiteraard naar het Te Papa museum geweest. En hebben de camper deze keer in een zeer dure parkeer garage gezet. Het weer was hier erg stormachtig en we besluiten daarom ook die zelfde dag nog door te reizen. We komen uit bij een klein plaatsje Dannevirke waar we op een gezellige camping uitkomen, met een soort van kinderboerderij picknickplaats ervoor. We zijn die dag erna daar ook naar de HappyClap church geweest. Erg leuk! Even lekker gezongen!!! En vooral naar al die kinderen gekeken want die liepen vrij rond in de kerk ☺ gezellig hoor.
Hierna door gereisd naar Taupo.
In Taupo hebben we bij het infocentrum een buskaartje geregeld want we wilde heel graag de Tongariro alpine crossing doen. Dit is een wandeling van 8 a 9 uur tijdens deze wandeling kom je langs vulkanen en schitterende meren (zie foto’s).
De volgende dag dus vroeg op. eerst met de auto naar de parkeerplaats vandaaruit werden we met de bus naar het begin van de track gebracht. En we zouden met de wandeling weer uit komen bij ons eigen campertje.
De eerste 3,5 uur waren vooral klimmen (de klim in totaal was 800 meter hoog.. klinkt niet hoog… maar is wel hoog hoor!!!) Een zware klim maar moe en voldaan kwamen we toen uit op het uitzicht van de Red Crater.(1886 meter) Hierna weer een stuk omhoog en toen was het tijd om te genieten van de prachtige meren! (Emerald lakes ) Heel aparte kleuren! (zie foto) We kwamen hier ook 2 meiden uit Nederland tegen. Dit was erg gezellig. We hebben op het gemak een boterham gegeten en wat ervaringen uitgewisseld. Hierna moesten we door een dikke laag grind stijl naar beneden. Je moet je voorstellen dat dit vooral naar beneden glijden /storten is… er waren wel mensen die het gemakkelijk konden… met van die stokken.. 1 van hen zei dat het net als skieen was.. maar ja linda en ik hebben elkaar maar gewoon een hand gegeven en dit ging eigenlijk nog best goed. Hierna weer door gewandeld over een vlak stuk. We lazen dat dit ook het uiteinde van een vulkanische uitbarsting was, echt heel apart! Er was zelfs een stukje waar we door rook heen wandelde, hier voelde de grond ook erg warm aan. Ook uit de vulkaan en rondom ons heen zag je vaak rook. Echt heel bizar…
Na dit alles moesten we nog de berg afdalen. Nou dat was me wat zeg…. De knietjes hebben heel wat te voortduren gekregen. De parkeerplaats lag lager dan het begin punt, dus het dalen was nog langer dan de klim. We kwamen rond 5 pm aan op de parkeerplaats. Moe maar wel heel voldaan!
De dag erna zijn we naar een gratis hotpool geweest en hebben onze spiertjes even tot rust laten komen! Dat was ook wel nodig na zo’n tocht.
Het bizare aan deze wandeling is wel dat er vaak 2000 mensen jong en oud per dag de tocht maken . Nou, het is niet zo heel eenvoudig. Maar het is 1 van de 9 bekende wandelingen in Nieuw Zeeland. Ook is het lopen hierdoor vaak lastiger want je moet veel wachten op andere. Zo liepen wij zeker een uur achter een schoolkamp. Deze hadden op zich wel een goed tempo maar als je dan eindelijk na 6 uur een toilet tegen komt begrijp je dat je even in de rij moest haha. Al met al een super gave ervaring en hopelijk een goede training voor de Incatrail die we in Peru hopen te gaan bewandelen.
Tot snel weer!!
Liefs Stijna & Linda
-
26 Februari 2014 - 08:20
Esther:
Ha sportievelingen,
Het ziet er echt prachtig uit op de foto's. Een bijzondere ervaring! Hier in Nederland wordt het al een klein beetje voorjaar, genieten dus...Veel plezier weer verder!
X van ons drietjes -
26 Februari 2014 - 08:29
Tante Ans:
Klinkt heel interessant nichtjes.. komt er in de toekomst nog de Incatrail, wow!
Lize is weer op Nederlandse bodem, is ook weer heel leuk.
Is het leuk voor jullie om elke dag wat van een bekende te lezen (van de kaartjes die jullie gehad hebben)? Veel liefs, geniet ervan, bless you, tante Ans. -
26 Februari 2014 - 08:41
Christa:
Wat een avonturen en belevenissen allemaal! Super hoor.
Hier in Nederland staan de sneeuwklokjes en krokussen in volle bloei en ook de narcissen komen op.
De winter hebben we dit jaar overgeslagen, dus jullie hebben meer sneeuw gezien dan wij hier.
Ik zeg...laat het terrasweer maar weer komen :) !!!
Fijne reis nog dames! -
26 Februari 2014 - 10:19
Esther Voor De Poorte:
Hey lieve zussen,
Tis weer fijn om jullie active verhalen te lezen.
Met een bakkie thee erbij geniet ik weer volop!
Super tof zeg zo'n lange tocht! Jullie zullen wel flink conditie opbouwen daar!
Ik hoop dat we snel een keertje kunnen skypen, ik zal jullie wel even een mailtje sturen met opties wanneer wij kunnen ;-)
Voor nu geniet weer heerlijk van al het moois! Kus en tot hoors
Andreas en Esther -
26 Februari 2014 - 12:05
Iris:
Wauwwiieee de herinneringen komen weer glansrijk naar boven... de overstromingen in Picton.. Ik kan me niet voorstellen dat dit een mooi plekje is :P en helaas inderdaad de beruchte plek waar mn tas is gestolen. Wie weet kom je nog wel iemand tegen in mijn onderbroek ;)
Het klinkt allemaal weer super toff!!!
Ik zag op de planning dat het echt heel hard gaat... het einde van nieuw zeeland komt alweer in zicht!
Geniet nog ff van dit super mooie land!!!!!
xxx -
26 Februari 2014 - 12:09
Grada:
Het blijft spannend om te lezen wat jullie nu weer hebben beleefd. Supergaaf, dames. En zeker ook respect voor jullie uithoudingsvermogen! Ik ben bang voor jullie terugkomst en de honderden fotoalbums die we waarschijnlijk moeten gaan bekijken.... ;-) (geintje!)
Dikke kussss Grada
-
26 Februari 2014 - 12:38
Fred:
Hoi, ik hoor het alweer, erg leuk daar!:-) veel plezier verder. Groetjes ps nog 60 dagen voor het "leukeste kaartje" haha. -
26 Februari 2014 - 14:26
Priscilla:
nou meiden zo te lezen beleven jullie genoeg!!veel plezier daar nog!! veel liefs priscilla -
26 Februari 2014 - 14:30
Priscilla:
en wat een prachtige foto's hebben jullie trouwens gemaakt allemaal!!! -
26 Februari 2014 - 18:17
Mirjam En Rogier:
Hey meiden,
zo te lezen zijn jullie volop aan het genieten. vooral hiermee doorgaan!
-
27 Februari 2014 - 08:28
Janet:
Wat leuk om jullie belevenissen te kunnen volgen en wat een prachtige foto,s. Geniet ervan! -
27 Februari 2014 - 11:00
Hetty:
Wauw ... wat ziet het er daar mooi uit !
Wij hebben daar 2 neefjes wonen en zijn uitgenodigd ... wie weet ooit.
Veel genieten hoor Stijna en Linda !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
